De schimmeltruc

Meer en meer eigenaars krijgen te maken met steeds slimmere huurders die zoeken minder of zelfs geen huur te moeten betalen.  Dat is hetgeen wij het laatste jaar bij de Eigenaarsbond ondervinden. Met name de ongeschiktheidsverklaring tot verhuur
(mede) ingevolge schimmelvorming zit sterk in de lift. Elke verhuurde woning moet aan de opgelegde normen voldoen bij verhuur. Dat weet elke verhurende eigenaar en daar is geen discussie over.

Het is echter een welbekend probleem dat (heel) veel verhuurde panden te lijden hebben van de ouderdom en op enkele punten al niet meer echt in orde zijn en zeker niet met de alsmaar strenger uitgeschreven normen. De grote zwakte van de oude(ere)
woningen is de last van opstijgend en/of insijpelend vocht. Bij onderzoek zullen deze gebreken aanleiding geven tot strafpunten, gaande van 3 tot 9 (tenzij bij (zeer) ernstige gevallen de combinatie toch tot 15 of meer strafpunten komt). Vanaf 15 strafpunten wordt een woning ongeschikt voor verhuur verklaard. En hier komen sommige huurders dus op ideeën. Zij hebben bvb financiële moeilijkheden en daardoor problemen om de huur (tijdig) te betalen en/of hebben om een of andere reden ruzie met de verhuurder en besluiten om de eigenaar een pad in de korf te zetten.

Zij houden ramen en deuren gesloten en koken, wassen af, doen de (kleine) was bvb in de keuken zonder een dampkap (als die er is) op te zetten of een raam te openen en zelfs in verschillende dossiers zien we dat de verwarming ook al niet of slechts
minimaal wordt opgezet. Meestal zijn die woningen nog gebouwd zonder isolerende buitenmuur, waardoor die al niet kurkdroog gehouden wordt. Het laat zich raden, zeker in de winterperiode duurt het echt niet lang vooraleer er zich schimmel begint te manifesteren. Uiteraard wordt door de huurder niet (direct) ingegrepen. Pas als het te erg wordt komt hij in actie. De opgetrommelde controleurs kunnen niet anders dan de gebreken vaststellen en de strafpunten optellen. Zij komen niet tussen in de vraag wie de schuldige is (is hun werk niet ook), maar de eigenaar krijgt de rekening voorgeschoteld: ongeschiktheidsverklaring met risico tot verstrekkende (financiële) gevolgen.

Het is al te simpel om te zeggen dat de eigenaar maar moet zorgen dat de woning conform is en blijft. Vele eigenaars erven een woning van hun ouders, zijn zelf al met of bijna met pensioen, zien totale renovatie ook niet meer zitten maar kunnen niet zomaar afstand nemen van hun ouderlijke woning. Zij gunnen de huurder meestal dan nog een lagere huurprijs om een en ander te compenseren die dat dan natuurlijk ook wel aanvaardt en normaliter ook de woning kent. Bovendien moet hij vastgesteld hebben dat er geen schimmel aanwezig was bij het betrekken van de woning en heeft hij ook de verantwoordelijkheid de woonst te onderhouden als een goede huisvader.

Helaas is de druk van (te) weinig inkomsten bij sommige huurders  te groot om aan de verleiding te weerstaan hier munt uit te slaan. Het is een probleem waar ik toch aandacht voor vraag van de overheden om te bekijken of inderdaad de eigenaar elke keer de zwarte piet moet toegespeeld krijgen. Een bijkomend onderzoek, waarbij bvb de plaatselijke overheid, bij betwisting door de eigenaar een gespecialiseerde firma aanstelt om de echt oorzaak te achterhalen en te bekijken of de eigenaar wel schuld treft (zo moet een huurder een lek of vorming van schimmel tijdig melden aan de eigenaar en moet bekeken wordenof de huurder zelf geen schuld treft in de aangeklaagde toestand) alvorens de zwaarste sanctie te treffen, zou een oplossing kunnen zijn. Bovendien kan de factuur dan nog naar de verantwoordelijke
worden gestuurd.

Roland Haentjens
Voorzitter

Comments are closed.

Door onze website te gebruiken, verklaart u zich akkoord met onze cookie policy en privacy policy. OK